PCPR NDM

POMOC DLA OSÓB USAMODZIELNIANYCH

Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Nowym Dworze Mazowieckim realizuje zadania dotyczące osób opuszczających po osiągnięciu pełnoletności rodziny zastępcze, rodzinne domy dziecka, placówki opiekuńczo-wychowawczych lub regionalne placówki opiekuńczo-terapeutyczne poprzez:

1. Pomoc pieniężną z tytułu kontynuowania nauki,
2. Pomoc pieniężną na zagospodarowanie,
3. Pomoc pieniężną na usamodzielnienie,

Ponadto udziela się pomocy: 

1.  w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych,
2.  w uzyskaniu zatrudnienia,
3. oraz zapewnia się pomoc prawną, psychologiczną i pedagogiczną

Osoba pełnoletnia opuszczająca w/w formy pieczy zastępczej zwana dalej ,, osobą usamodzielnianą” zostaje objęta pomocą, mającą na celu jej życiowe usamodzielnienie i integrację ze środowiskiem. Usamodzielnianie jest procesem długotrwałym, wprowadzającym wychowanka do podjęcia samodzielnego życia. W zależności od indywidualnej sytuacji życiowej proces ten może trwać do 25 r.ż.

Pomoc na kontynuowanie nauki, zagospodarowanie oraz usamodzielnienie przyznawana jest osobie, która przebywała w pieczy zastępczej co najmniej:

1) 3 lata- w przypadku osoby usamodzielnianej opuszczającej rodzinę zastępczą spokrewnioną;

2) roku- w przypadku osoby usamodzielnianej opuszczającej rodzinę zastępczą niezawodową, rodzinę zastępczą zawodową, rodzinny dom dziecka, placówkę opiekuńczo-wychowawczą lub regionalną placówkę opiekuńczo-wychowawczą.

Pomoc pieniężna jest przyznawana na wniosek osoby usamodzielnianej. Wniosek o przyznanie pomocy na usamodzielnienie i na kontynuowanie nauki osoba usamodzielniana składa w powiecie właściwym ze względu na miejsce zamieszkania przed umieszczeniem w pieczy zastępczej. Natomiast pomoc na zagospodarowanie oraz pomoc w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych udziela się za pośrednictwem wniosku złożonego w powiecie właściwym ze względu na miejsce osiedlenia się osoby usamodzielnianej.

Warunkiem przyznania pomocy na kontynuowanie nauki i na usamodzielnienie jest złożenie wniosku oraz posiadanie zatwierdzonego indywidualnego programu usamodzielnienia, określającego w szczególności:

1. zakres współdziałania osoby usamodzielnianej z opiekunem usamodzielniania,
2. sposób uzyskania przez osobę usamodzielnianą wykształcenia lub kwalifikacji zawodowych, pomocy w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych oraz podjęciu przez osobę usamodzielnianą zatrudnienia.

Indywidualny program usamodzielniania jest opracowany przez osobę usamodzielnianą wspólnie z koordynatorem rodzinnej pieczy zastępczej/pracownikiem socjalnym oraz opiekunem procesu usamodzielnienia. Osoba usamodzielniana, co najmniej rok przed osiągnięciem pełnoletniości wskazuje osobę, która podejmie funkcję opiekuna usamodzielnienia oraz przedstawia pisemną zgodę tej osoby. Pracownik PCPR odbywa rozmowę z kandydatem na opiekuna usamodzielnienia w celu wydania rekomendacji czy dana osoba należycie wykona powierzone jej zadania. Opracowanie IPU powinno nastąpić co najmniej na miesiąc przed osiągnięciem przez osobę usamodzielnianą pełnoletniości, a następnie jest zatwierdzany przez kierownika powiatowego centrum pomocy rodzinie powiatu właściwego ze względu na miejsce zamieszkania przed umieszczeniem w pieczy zastępczej. Zmiany w indywidualnym programie usamodzielnienia, powinny niezwłocznie zostać zgłoszone przez osobę usamodzielnianą ( weryfikacja IPU) do PCPR właściwego ze względu na miejsce osiedlenia się. Zmiany wymagają zatwierdzenia przez dyrektora powiatu właściwego ze względu na miejsce zamieszkania przed umieszczeniem w pieczy zastępczej.

Indywidualny program usamodzielnienia jest realizowany do ukończenia 25 r.ż. Osoba usamodzielniana powinna być w stałym kontakcie z opiekunem procesu usamodzielnienia oraz koordynatorem rodzinnej pieczy zastępczej. Częstotliwość i intensywność kontaktów  koordynatora z osobą usamodzielnianą jest ustalana indywidualnie według potrzeb, jednak nie rzadziej niż co 6 miesięcy, w miejscu osiedlenia się osoby usamodzielnianej. Podczas tych spotkań oceniany jest proces realizacji założeń w indywidualnym programie usamodzielniania ( ocena okresowa). Indywidualny program usamodzielnienia powinien zostać oceniony do ukończenia przez osobę usamodzielniana 26 r.ż. ( ocena końcowa).  Ocena końcowa procesu usamodzielniania zawiera informacje o zrealizowanych i niezrealizowanych celach oraz formach pomocy z których usamodzielniany mógł skorzystać. W przypadku braku współpracy ze strony osoby usamodzielnianej realizację IPU zawiesza się nie dłużej niż do ukończenia 26r.ż ( zawieszenie IPU). Realizację IPU można ponownie podjąć poprzez dokonanie weryfikacji IPU.

Pomoc na kontynuowanie nauki przyznawana jest, jeżeli usamodzielniany kontynuuje naukę w szkole, zakładzie kształcenia nauczycieli, w uczelni, na kursach, jeśli ich ukończenie jest zgodne z indywidualnym programem usamodzielnienia, u pracodawcy w celu przygotowania zawodowego. Pomoc na kontynuowanie nauki przyznawana jest na czas trwania nauki nie dłużej jednak niż do ukończenia przez osobę usamodzielnianą 25r.ż

Pomoc na usamodzielnienie może zostać wypłacona w zależności od ustaleń indywidualnego programu usamodzielnienia, jednorazowo lub w ratach, nie później niż do ukończenia 26 r.ż. Pomoc na usamodzielnienie powinna zostać wypłacona po zakończeniu pobierania pomocy na kontynuowanie nauki. W uzasadnionych przypadkach może zostać wypłacona w trakcie kontynuowania nauki. Pomoc na zagospodarowanie wypłacana jest jednorazowo, nie później niż do ukończenia przez osobę usamodzielnianą 26r.ż.

Przyznania pomocy na kontynuowanie nauki, na usamodzielnienie lub zagospodarowanie można odmówić w przypadku, gdy:

1. istnieje uzasadnione przypuszczenie, że pomoc zostanie wykorzystana niezgodnie z celem, na jaki została przyznana,
2. osoba usamodzielniana przed osiągnięciem pełnoletniości opuściła samowolnie pieczę zastępczą,
3. bez uzasadnionych powodów zmieniła trzykrotnie, na tym samym poziomie kształcenia, szkołę, zakład kształcenia nauczycieli lub uczelnię, kurs lub przygotowanie do wykonywania zawodu,
4. osoba usamodzielniana porzuciła naukę umożliwiającą jej przygotowanie zawodowe i nie podejmuje zatrudnienia,
5. stosunek pracy z osobą usamodzielnianą został rozwiązany bez wypowiedzenia z winy pracownika,
6. osoba usamodzielniana bez uzasadnionej przyczyny uchyla się od podjęcia proponowanego zatrudnienia,
7. osoba usamodzielniana została skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub przestępstwo skarbowe.

• autor: E. Młotkowska Pracownik socjalny PCPPR, data: 2018-02-27